Op avontuur naar het Zuiden

Donderdag 2 januari, vervolg
Maarten en Karl zijn om een uur of half vier weer terug. Maarten heeft een vis gevangen, maar die is terug gezet, te klein naar het oordeel van de experts. Uiteindelijk zijn er twee voldoende van omvang om door David geslacht en gerookt te worden. Karl en Maarten duiken nog even in zee en dan komt toch echt het moment van vertrek. Wat hebben we heerlijke dagen gehad hier en wat een gastvrijheid genoten, echt ongelofelijk. Ik zal ze missen mijn neef en zijn vrouw. We rijden rond zessen weg en na een half uurtje in de file arriveren we om kwart voor acht in Conifer Grove, de wijk waar nicht Miriam woont. Daar verblijven we nog een nachtje. We eten bij de Thai vlak bij, werkelijk voortreffelijk, en dan voorlopig onze laatste nacht op het Noorder Eiland. We skypen nog even met Bregje over alle China plannen en dan slapen.

Vrijdag 3 januari
Op tijd opstaan en dan alles in de auto richting vliegveld, onze huurauto leveren we in bij het Carpark. Kwestie van de sleutel inleveren, er wordt verder niets gevraagd, ongelofelijk. De shuttlebus brengt ons naar het vliegveld, domestic flights. We checken in, geholpen door een vriendelijke mevrouw van Air New Sealand en leveren onze koffers in. Handbagage in de backpack, die we nodig hebben voor onze Hollyford track. Staat wel stoer vind ik!
Dan naar Budget Rent om alvast een auto te huren voor de 24ste januari als we hier weer terugkomen. Ook dat is geregeld. Een broodje en koffie en dan wachten op onze vlucht naar Christchurch op het Zuider Eiland. Free Wifi voor een half uur, dus even kijken op Facebook en What’s app. De vlucht duurt een uur en een kwartier en dan staan we bij de Rental Car Courtesy Pick up waar United, de camperverhuurder, ons zal ophalen. Het duurt even en dan zijn we bij een Camper Car park waar verschillende bedrijven hun campers hebben klaar staan. Het is er druk. Duidelijk hoogseizoen. We hebben in Nederland al in september een camper geboekt en toen was het al niet meer mogelijk om een vier persoons, 4 berth camper te krijgen. Kijken of we het hier nog kunnen upgraden. De Nederlandse Suzanne Geenen, die ons na een wachttijd van ruim een uur!, zal assisteren weet meteen te melden dat er geen grotere camper beschikbaar is. We krijgen dus een Mercedes 2 berth mee die van alle gemakken is voorzien. Het is even wennen aan de beschikbare ruimte, maar ons huisje voor de komende drie weken voldoet prima. We ruimen alle spullen in en laten de koffers achter bij het vervoerbedrijf. Suzanne legt alles uit en dan kunnen we vertrekken om het Zuiden te gaan verkennen. Eerste stop is de Countdown Supermarkt om de eerste levensbehoeften (bier en Sauvignon) in te kopen, naast allerlei gezonde zaken. Dan richting Akaroa, onze eerste stop, waar we een plaats hebben gereserveerd op een Holiday Top Ten Park. Akaroa ligt op Banks Peninsula, het was ooit een eiland en hoewel al duizenden jaren verbonden met het vasteland, heeft het een eigen onafhankelijke geest bewaard en een apart landschap met afgelegen baaien en gouden stranden.
Akaroa heeft een Frans tintje en een romantische sfeer die doet denken aan een vissersdorp aan de Côte d’ Azur. Franse straatnamen, een Boucherie en een bistro. We arriveren rond half 7 op de camping. Het is volgeboekt, gelukkig hebben we gereserveerd. Er staan veel caravans en tenten, ook voor de Nieuw Zeelanders zelf is dit een geliefde kampeerplek. We krijgen een mooi plekje met zicht over de baai en de haven van Akaroa. Er loopt een wandelpad van de camping naar het dorp beneden. Na ons te hebben geïnstalleerd wandelen we via het steile pad naar het stadje en zoeken een leuk restaurantje om te eten. Het wordt de Italiaanse Trattoria en bar Vangionis, met een heuse Italiaanse uitziende binnentuin compleet met olijfbomen. Heerlijke verse Akaroa zalm voor mij en een enorme T-Bonesteak voor Maarten. Genieten dus. Na het eten wandelen we op ons gemakje door het dorp en steken een kaarsje aan voor een veilige tocht, in St Patrick’s Catholich Church, de derde gevestigde Katholieke kerk in Nieuw Zeeland. Dan over het steile pad weer omhoog naar de camping, pff, fikse klim!
Nog even buiten met een glaasje van de Nieuw Zeelandse Pinot Noir en dan ons bedje opmaken in de camper. Het ligt prima, nog even lezen en dan de oogjes dicht.

Zaterdag 4 januari
We verlaten Akaroa en gaan vandaag via de Arthur’s Pass naar de west kust. Het is een nationaal park dat in de Southern Alps ligt. Deze Southern Alps vormen een rotsige ruggengraat over de hele lengte van het Zuidereiland en scheiden de droge oostkust van het jungleachtige bos van de westkust. Via Maarten’s telefoon gebruiken we het navigatie programma Waze (dank aan Jan van Lieverloo, die me er op attent maakte). Het werkt niet alleen in Nederland prima, maar ook hier en brengt ons snel op de gewenste route.
Vanuit Christchurch rijden we via een lange rechte weg (HWay 73) recht op de Alpen af. Majestueus zien ze er van een afstand al uit! Bij het laatste tankstation voor de pas zorgen we voor voldoende diesel in de tank en spreken nog een paar Harley Davidson Motor liefhebbers, die ook een tourtje gaan maken. Horen meteen dat we uit Nederland komen, omdat er veel Nederlandse farmers hier in de omgeving wonen en ze geven nog wat reistips. De bergen komen steeds dichterbij en we rijden afwisselend door de bergen en in de dalen langs rivieren. De TranzAlpine Express loopt vrijwel parallel aan de weg die wij volgen en het landschap verandert voortdurend. De vruchtbare vlakten en brede rivierbeddingen gaan over in velden met gras en dan hellingen met puin en kalksteenformaties en dan de besneeuwde toppen van de Main Divide. We stoppen om te lunchen in het Bealey Hotel, doet een beetje Oostenrijks aan, die vergelijking dringt zich toch aan ons op in deze omgeving! Dan verder naar Arthur’s Pass, een skicentrum, we stappen even uit en spotten een Kia, een roofvogel, op het terras van het plaatselijke café. Verder gaat de tour via het Otira viaduct, ook al een bezienswaardigheid naar Jackson. We hebben namelijk in de camper een apparaatje dat via GPS en de radio ons precies vertelt, wat we allemaal zien op onze rit. Geweldig, deze Tourism Radio Guide, die behalve gezellige muziek ook de camping aanbeveelt in Jackson, net na Arthur’s Pass. We besluiten daar heen te gaan. Het is er uitermate rustig, een paar campers en een tent. De eigenaar ontvangt ons en wijst ons een mooi plaatsje. De keuken, lounge en sanitaire voorzieningen zijn top. Heb nog nooit zo’n keurig sanitair gezien in al die jaren dat we al kamperen. In de goed geoutilleerde keuken ga ik straks een lekker biefstuk bakken, maar eerst een wijntje en het verslag bijwerken. We wandelen nog even naar de office voor internet toegang en iets tegen de sandflies, want die vervelende beestjes hebben het op mijn kuiten voorzien! Rond 7 uur nemen we het keukengerei, de biefstuk en de sla mee naar de keuken annex lounge. Er zijn nog meer gasten die gekookt hebben. Ik bak de biefstuk en maak de sla. Heerlijk met een glaasje Pinot Noir. Daarna afwassen en keuvelen met een jong stel uit Canada. Ze komen uit Calgary en zijn zo’n 5 maanden onderweg.
Dan een lekker kopje thee en koffie en even skypen met mam en Facetimen met Bob. De Wifi verbinding via de satelliet is moeizaam maar net voldoende om te laten weten dat we het goed maken en ons prima amuseren. Mam telt de weken af, wij niet!