Mount Cook en Lake Tekapo

Maandag 20 januari
We worden wakker met een strakblauwe lucht. Prima weer dus voor een bezoek aan Mount Cook. Deze hoogste berg van Nieuw Zeeland ligt in het ijslandschap van het Aoraki/Mount Cook National Park. De piramide van Aoraki - “Wolkenboorder” – domineert het hele land er om heen. Meer dan een derde van de 700 vierkante kilometer die het park beslaat is bedekt met eeuwige sneeuw en ijs. Van de 27 toppen boven 3050 meter die Nieuw Zeeland rijk is staan er hier 22. Aoraki/Mount Cook torent er met zijn 3754 meter bovenuit en vormt een absolute blikvanger in dit schitterende landschap. Hij is wel niet zo hoog als veel bergtoppen in de Europese Alpen, het is wel een moeilijk te beklimmen berg, die blootstaat aan meedogenloos snelle weersveranderingen. Het is zelfs een berg die moeilijk te zien is. Zoals de Maori naam al zegt, heeft hij vaak zijn hoofd in de wolken. We hebben dus geluk vandaag. We rijden van de camping naar het plaatsje Mount Cook en drinken eerst een kopje koffie. Dan naar het informatiecentrum waar we Nederlanders treffen uit Weesp. Hij is hier geboren en op 3 jarige leeftijd teruggegaan naar Nederland, maar wilde nu wel eens kennismaken met zijn geboorteland. Dit keer geen rondvlucht zoals bij Franz Josef, waar we deze grote reus ook al hebben zien liggen, maar een wandeling naar de Tasman gletsjer die naast Mount Cook ligt. Deze gletsjer, vernoemd naar onze landgenoot Abel Tasman is de grootste gletsjer op het zuidelijk halfrond, op Antartica na. De gletsjer smelt langzaam en je ziet in het diepblauwe gletsjermeer aan de voet van de Tasman, brokken ijs liggen. Ook deze gletsjer trekt zich langzaam terug en de verwachting is dat hij in 1927 nog 20 kilometer lang zal zijn.
We klimmen op ons gemakje naar boven. Het is heerlijk in de zon en de uitzichten zijn fenomenaal. Zoveel ijs en sneeuw zie je in Europa in de zomer niet. Dit is echt genieten. Eenmaal boven maakt een vriendelijke Russische een foto van ons twee. Na een uurtje staan we weer beneden bij de camper en rijden we opnieuw langs Lake Pukaki naar onze bestemming van vandaag Lake Tekapo. We stoppen nu weer bij het infocentrum en nu liggen de Southern Alps te schitteren in het zonlicht. Wat een verschil met gisteren. Rond 14.00 uur rijden we Lake Tekapo binnen. De diepblauwe kleur heeft het meer te danken aan de mineralen en stof die de rivieren meevoeren uit de Southern Alps. Het Holiday park ligt direct aan het meer en heeft een klein strandje. Behalve camperplaatsen ook hier weer cabin’s, motelkamers en een backpackers voorziening. Hier gaan we een paar dagen bijkomen van alle indrukken van onze reis. We krijgen een plekje op de tweede rij, maar kunnen morgen nog iets verder naar voren met een beter uitzicht op het meer. Dan een paar wasje draaien en even het dorp in om wat boodschappen te doen. Een paar winkeltjes, restaurantjes en een aantal motels.
Het liefelijke kerkje van de Goede Herder, net buiten het dorp, werd in 1930 bij het meer gebouwd, van stenen die in de buurt verzameld werden, ter herinnering aan de pioniers van Mackenzie Country. Het is bij de Nieuw Zeelanders de meest geliefde plek om te trouwen. Mark, de zoon van Karl en Sherryn is hier ook getrouwd met zijn Emma. Mam was destijds een van de bruiloftsgasten. Naast de Goede Herder staat een bronzen beeld voor de trouwe schaapshonden van deze streek. Er worden weer bussen Aziatische toeristen gelost om het kerkje te bekijken. Helaas is het al gesloten en kunnen we niet binnen, daar gaan we nog een keertje voor terug. We drinken een borreltje in de tuin van Mackenzie Cafe en Grill en gaan dan terug naar de camping.
Het weer is goed genoeg om onze buiten BBQ uit te proberen en de moten verse zalm te grillen, samen met de courgettes van Jacque. Het restant nieuwe aardappeltjes wordt gebakken, salade erbij en heerlijk smullen. Afwassen doen we weer in de centrale keuken. We besluiten tot donderdag te blijven want dit is een prima plek.
Bregje stuurt een smsje of we iets gevoeld hebben van een aardbeving en of de familie in de buurt woont. Het blijkt vlak bij Wellington te zijn, op het Noorder Eiland. Daar hebben we geen familie gelukkig. Het is niet zo ernstig als drie jaar geleden in Christchurch, maar toch materiële schade volgens de krant van dinsdag. Dit deel van de wereld is heel gevoelig voor aardschokken.

Dinsdag 21 januari
Op ons gemakje opstaan en ontbijten. Dan de camper verkassen naar de eerste rij. Onze nieuwe buren zijn twee Engelse dames die al een half jaar aan het reizen zijn. Niet verkeerd. We drinken koffie in het zonnetje en lezen. Vanmiddag gaan we naar Lake Tekapo Hot Pools. Die zitten naast de camping. Gewoon niks doen en een beetje relaxen in de pool met uitzicht op meer en bergen. Er zijn meer Nederlanders. Een echtpaar met twee kinderen dat al 8 jaar in Nieuw Zeeland woont en nu op vakantie is met ouders uit Nederland. We zagen hen gisteren ook bij Abel Tasman. Later die middag nog een stel uit Tilburg met twee kleine kinderen die 8 weken onderweg zijn. Het aantal Nederlanders is overigens minder dan andere nationaliteiten. Dat is opvallend omdat je normaal overal veel landgenoten tegen komt. Hier vooral veel Engelsen, Duitsers en Fransen. Na de Hot Pools naar het dorp om een hapje te eten. We gaan terug naar Mackenzie. Gisteren hebben we gezien dat je daar heerlijke steaks kunt eten op een hete plaat. Een soort van steengrill. Dat zag er goed uit en het was ook heerlijk. Drie of vier verschillende soorten vlees, salade en frietjes. We worden door een Duits meisje bediend en horen dat ze bijna genoeg geld heeft verdiend om weer verder te reizen. Terug op de camping werk ik het verslag maar weer eens bij. Heerlijk zo’n rustdag!

Woensdag 22 januari
De zon schijnt weer uitbundig maar het waait fris. Na het ontbijt rijden we naar Mount John University Observatory (1029 meter). Omdat deze regio de meeste heldere nachten kent staat deze sterrenwacht hier. Het is een samenwerkingsverband tussen een Nieuw Zeelandse en Japanse Universiteit Er staan vijf grote telescopen om het zonnestelsel te bestuderen. Van hieruit prachtige vergezichten over Lake Tekapo en omgeving. Terug nog even in het dorpje rondkijken en opnieuw naar het kerkje. Helaas kunnen we weer niet naar binnen want er wordt een trouwerij voorbereid. Het bruidspaar is foto’s aan het maken aan de rand van het meer. We kijken de drukte even aan, maken een foto van de herdershond en houden het dan voor gezien. Lekker lezen in de camper en foto’s uitzoeken voor onze waarbenje.nu pagina. Het waait steeds harder dus helaas geen BBQ buiten, maar ik ben zeer bedreven in koken in de camper. We maken de restanten uit de koelkast op want morgen vertrekken we naar Christchurch waar we vrijdag onze camper gaan inleveren en dan terug zullen vliegen naar Auckland.