Vlucht over de gletsjers
Door: Nelleke
Blijf op de hoogte en volg Maarten en Nelleke
08 Januari 2014 | Nieuw Zeeland, Wanaka
Woensdag 8 januari
We zijn vroeg wakker en het oogt helder. In de verte zie je de besneeuwde toppen van de vele gletsjers die Nieuw Zeeland rijk is. Zonder geluk vaart niemand wel zullen we maar denken. Ruim op tijd arriveren we bij het kantoor van Glacier Helicopters en na wat instructies worden we naar de helikopter gebracht. Een jong stel en een Nederlands meisje dat een half jaar stage heeft gelopen in de toeristenbranche en nu zelf op vakantie is, zijn de passagiers. We vliegen eerst richting Fox Glacier en dan in de richting van Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland.
Mount Cook, (Maori: Aoraki, de berg die de wolken pakt) ligt in het Nationaal park Aoraki/Mount Cook, dat in 1953 werd geopend en dat samen met het Nationaal park Westland Tai Poutini, het Nationaal park Mount Aspiring en het Nationaal park Fiordland één van de UNESCO World Heritage Sites is. Het park bevat meer dan 140 bergtoppen hoger dan 2000 meter en 72 gletsjers, die 40 procent (700 vierkante kilometer) van het park bedekken. Mount Cook bestaat uit drie toppen de Lage top, Middelste top en Hoge top. De Tasmangletsjer ligt in het oosten en de Hookergletsjer ten westen. De helikopter landt op de Franz Josef Gletsjer en dan staan we op 300 meter ijs en zakken met onze voeten weg in de sneeuw. Wat een ervaring. Natuurlijk foto’s maken! Na een minuut of zeven vindt Dave, de piloot het welletjes en vliegt met een mooie bocht over het begin van de gletsjer terug naar het dorp. Precies een half uur zijn we in de lucht geweest. Het was absoluut de moeite waard. Even bij komen met een kopje koffie op het terras en dan nog wat boodschappen doen voordat we onze tocht vervolgen. Bestemming vandaag is Lake Wanaka via de Haastpas, 289 kilometer.
Het traject van de Haastpas bedraagt 120 kilometer, de pas zelf is niet zo hoog (650 meter) en niet zo lang en loopt heel lang parallel met de Haast rivier. Links rivier, rechts regenwoud en soms de Tasmanzee. Watervallen, grote en kleine die zich in de rivier storten en zo worden meegevoerd naar hun uiteindelijke bestemming, de Tasmanzee. De natuur is overweldigend, met soms ook groene dalen met koeien en schapen. Onmetelijke afstanden zonder bewoners met af en toe een verdwaalde boerderij. Geen files en af en toe een tegenligger, meestal een camper. 10 kilometer voor Haast meldt de Toerism Radio dat over 400 meter de Whitebait Company te vinden is. Het is een familiebedrijfje dat gespecialiseerd is in de verkoop van Whitebait vis. (http://www.curlytreewhitebait.com/default.html). Whitebait zijn hele kleine visjes en familie van de haring, de sprot en de sardine. Ze maken er een soort van omelet van door de vis met ei te mengen en dan te bakken op een hete plaat. Zout, peper en wat citroensap en dan op een sandwich. Eigenaar Tony bakt de Whitebait patties terwijl we wachten en doet er ook nog een heel klein beetje mintsaus op. Smullen. Haast zelf is een gehucht met een cafe, annex laundry, annex supermark, kortom het commercieel centrum van de plaats en ook nog een motel. Je kunt er vooral vissen. We stoppen om even de benen te strekken en wandelen naar een van de vele watervallen, ook aangekondigd via de radio. 28 meter hoog, de Thunder Creek Falls of Ninety Feet Falls, een jong stelletje biedt aan om een foto van ons te maken, nadat wij hen op de kiek hebben gezet. Scheelt toch weer een “selfie”.
De pas eindigt bij Lake Wanaka, het op 3 na grootste meer van Nieuw Zeeland, 42 kilometer lang en 10 kilometer breed. Er vlak naast ligt een ander gletsjermeer Lake Hawea en we rijden een heel stuk langs die oever tot aan het stadje Wanaka waar we een campground niet zo ver van het water vinden. Helaas regent het weer dus een bezoek aan Wanaka doen we morgenochtend.
We zijn vroeg wakker en het oogt helder. In de verte zie je de besneeuwde toppen van de vele gletsjers die Nieuw Zeeland rijk is. Zonder geluk vaart niemand wel zullen we maar denken. Ruim op tijd arriveren we bij het kantoor van Glacier Helicopters en na wat instructies worden we naar de helikopter gebracht. Een jong stel en een Nederlands meisje dat een half jaar stage heeft gelopen in de toeristenbranche en nu zelf op vakantie is, zijn de passagiers. We vliegen eerst richting Fox Glacier en dan in de richting van Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland.
Mount Cook, (Maori: Aoraki, de berg die de wolken pakt) ligt in het Nationaal park Aoraki/Mount Cook, dat in 1953 werd geopend en dat samen met het Nationaal park Westland Tai Poutini, het Nationaal park Mount Aspiring en het Nationaal park Fiordland één van de UNESCO World Heritage Sites is. Het park bevat meer dan 140 bergtoppen hoger dan 2000 meter en 72 gletsjers, die 40 procent (700 vierkante kilometer) van het park bedekken. Mount Cook bestaat uit drie toppen de Lage top, Middelste top en Hoge top. De Tasmangletsjer ligt in het oosten en de Hookergletsjer ten westen. De helikopter landt op de Franz Josef Gletsjer en dan staan we op 300 meter ijs en zakken met onze voeten weg in de sneeuw. Wat een ervaring. Natuurlijk foto’s maken! Na een minuut of zeven vindt Dave, de piloot het welletjes en vliegt met een mooie bocht over het begin van de gletsjer terug naar het dorp. Precies een half uur zijn we in de lucht geweest. Het was absoluut de moeite waard. Even bij komen met een kopje koffie op het terras en dan nog wat boodschappen doen voordat we onze tocht vervolgen. Bestemming vandaag is Lake Wanaka via de Haastpas, 289 kilometer.
Het traject van de Haastpas bedraagt 120 kilometer, de pas zelf is niet zo hoog (650 meter) en niet zo lang en loopt heel lang parallel met de Haast rivier. Links rivier, rechts regenwoud en soms de Tasmanzee. Watervallen, grote en kleine die zich in de rivier storten en zo worden meegevoerd naar hun uiteindelijke bestemming, de Tasmanzee. De natuur is overweldigend, met soms ook groene dalen met koeien en schapen. Onmetelijke afstanden zonder bewoners met af en toe een verdwaalde boerderij. Geen files en af en toe een tegenligger, meestal een camper. 10 kilometer voor Haast meldt de Toerism Radio dat over 400 meter de Whitebait Company te vinden is. Het is een familiebedrijfje dat gespecialiseerd is in de verkoop van Whitebait vis. (http://www.curlytreewhitebait.com/default.html). Whitebait zijn hele kleine visjes en familie van de haring, de sprot en de sardine. Ze maken er een soort van omelet van door de vis met ei te mengen en dan te bakken op een hete plaat. Zout, peper en wat citroensap en dan op een sandwich. Eigenaar Tony bakt de Whitebait patties terwijl we wachten en doet er ook nog een heel klein beetje mintsaus op. Smullen. Haast zelf is een gehucht met een cafe, annex laundry, annex supermark, kortom het commercieel centrum van de plaats en ook nog een motel. Je kunt er vooral vissen. We stoppen om even de benen te strekken en wandelen naar een van de vele watervallen, ook aangekondigd via de radio. 28 meter hoog, de Thunder Creek Falls of Ninety Feet Falls, een jong stelletje biedt aan om een foto van ons te maken, nadat wij hen op de kiek hebben gezet. Scheelt toch weer een “selfie”.
De pas eindigt bij Lake Wanaka, het op 3 na grootste meer van Nieuw Zeeland, 42 kilometer lang en 10 kilometer breed. Er vlak naast ligt een ander gletsjermeer Lake Hawea en we rijden een heel stuk langs die oever tot aan het stadje Wanaka waar we een campground niet zo ver van het water vinden. Helaas regent het weer dus een bezoek aan Wanaka doen we morgenochtend.
-
08 Januari 2014 - 10:13
Herman:
Zo te lezen en te zien hebben jullie het wel prima naar je zin. Af en toe een tegenvallertje :-( hoort er dan bij als je zo lang(!) vakantie viert ;-). Veel plezier samen en goede reis! -
08 Januari 2014 - 10:14
Jan:
Mooie ervaring na de afknapper van een aanrijding. Super uitzicht. Een mooi landschap wat me ook wel een beetje doet denken aan Canada, dat zul je zeker herkennen, alhoewel deze bergen nog wel wat robuuster tonen.
Veel plezier nog en houdoe. -
10 Januari 2014 - 08:37
Miriam:
Soo pleased u are enjoying this amazing country. John is sorting all farm biz at the mo and i am helping where i can n being spoilt wth lovely meals and breki in bed -
11 Januari 2014 - 16:54
Maria:
Hoi,hoi, nou jullie hebben het wel naar de zin.
Wat een mooi landschap, en wat gaaf in de helikopter!!!!!
Geniet er van.
liefs uit Oirschot,
van: Maria en Cees. -
11 Januari 2014 - 21:00
Hans En Monique:
Wat 'n geweldige reis zijn jullie aan het maken. Voor ons een feest van herkenning. Het zuid-eiland is werkelijk prachtig. Blijf met volle teugen genieten. Maar zo te lezen is dat geen probleem.
Groetjes, Hans en Monique.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
