De westkust
Door: Nelleke
Blijf op de hoogte en volg Maarten en Nelleke
23 Februari 2009 | Nieuw Zeeland, Wellington
Maandag 23 februari
Na een rustige overtocht met een mooie zonsondergang stonden we rond half 10 gisteravond weer in Wellington. We hadden telefonisch al een plekje gereserveerd op de camping van Lower Hutt, nog bekend van vorige week. Gelukkig dat we de beschikking hebben over navigatie want in het donker zoeken naar een adres is toch een hele klus en dan is het fijn als een vriendelijke dame je de weg wijst. Vanochtend op weg richting Hamilton waar we op dinsdag verwacht worden bij mijn neef Karl en zijn vrouw Sherryn. We dachten aanvankelijk wat meer in het midden van het eiland te blijven, maar besluiten toch om naar de westkust te rijden. New Plymouth om precies te zijn. Weer een afwisselende route met toch overwegend veeteelt. Sommige stukken zijn zelfs helemaal vlak en doen denken aan Friesland, ook hier zwartbonte koeien in de wei. Het laatste stukje is een beetje saai, wat kleine dorpjes en voor de rest een lange weg. In New Plymouth aangekomen zien we dat de camping midden in een woonwijk ligt. Niet aan het strand en niet in de stad. Dat zien we niet zitten en in de gids die we meegekregen hebben van het camperbedrijf staat een camping aangegeven met plaatsen aan het strand. Dat moeten we hebben. Zo staan we nu dus op Oakura Beach, bijna letterlijk. Oakura maakt deel uit van de Taranakikust en ligt valk bij het Egmont National Park met als middelpunt een eenzame slapende vulkaan Mount Taranaki/Egmont geheten (2518 m). We kijken uit op de Sugar Loaf Islands, deze rotsen en riffen zijn de oudste vulkanische resten in Taranaki. Aan het strand veel surfers. We nemen een lekker glaasje Montana wijn in de zon en kijken uit over het strand. Op korte afstand zit een nieuwsgierige meeuw lekker met ons in het zonnetje. Deze beach staat bekend om zijn fraaie zonsondergangen (Oakura betekent in het Maori “plaats van flitsende roodheid”). Helaas vanavond geen “flitsende roodheid” te zien, alleen grijze wolkenpartijen, maar het ruisen van de branding maakt veel goed. We zullen wel slapen vanavond!
Vandaag is onze Jaap jarig. Hij wordt 27. Wij hebben al een borreltje op zijn gezondheid gedronken terwijl hij nog sliep. Inmiddels hebben we hem al via de skype kunnen feliciteren. Hij gaat carnaval vieren vandaag. Dat kan niet missen natuurlijk. Hij is ook met carnaval geboren. Het zal dus wel in het bloed zitten.
Na een rustige overtocht met een mooie zonsondergang stonden we rond half 10 gisteravond weer in Wellington. We hadden telefonisch al een plekje gereserveerd op de camping van Lower Hutt, nog bekend van vorige week. Gelukkig dat we de beschikking hebben over navigatie want in het donker zoeken naar een adres is toch een hele klus en dan is het fijn als een vriendelijke dame je de weg wijst. Vanochtend op weg richting Hamilton waar we op dinsdag verwacht worden bij mijn neef Karl en zijn vrouw Sherryn. We dachten aanvankelijk wat meer in het midden van het eiland te blijven, maar besluiten toch om naar de westkust te rijden. New Plymouth om precies te zijn. Weer een afwisselende route met toch overwegend veeteelt. Sommige stukken zijn zelfs helemaal vlak en doen denken aan Friesland, ook hier zwartbonte koeien in de wei. Het laatste stukje is een beetje saai, wat kleine dorpjes en voor de rest een lange weg. In New Plymouth aangekomen zien we dat de camping midden in een woonwijk ligt. Niet aan het strand en niet in de stad. Dat zien we niet zitten en in de gids die we meegekregen hebben van het camperbedrijf staat een camping aangegeven met plaatsen aan het strand. Dat moeten we hebben. Zo staan we nu dus op Oakura Beach, bijna letterlijk. Oakura maakt deel uit van de Taranakikust en ligt valk bij het Egmont National Park met als middelpunt een eenzame slapende vulkaan Mount Taranaki/Egmont geheten (2518 m). We kijken uit op de Sugar Loaf Islands, deze rotsen en riffen zijn de oudste vulkanische resten in Taranaki. Aan het strand veel surfers. We nemen een lekker glaasje Montana wijn in de zon en kijken uit over het strand. Op korte afstand zit een nieuwsgierige meeuw lekker met ons in het zonnetje. Deze beach staat bekend om zijn fraaie zonsondergangen (Oakura betekent in het Maori “plaats van flitsende roodheid”). Helaas vanavond geen “flitsende roodheid” te zien, alleen grijze wolkenpartijen, maar het ruisen van de branding maakt veel goed. We zullen wel slapen vanavond!
Vandaag is onze Jaap jarig. Hij wordt 27. Wij hebben al een borreltje op zijn gezondheid gedronken terwijl hij nog sliep. Inmiddels hebben we hem al via de skype kunnen feliciteren. Hij gaat carnaval vieren vandaag. Dat kan niet missen natuurlijk. Hij is ook met carnaval geboren. Het zal dus wel in het bloed zitten.
-
23 Februari 2009 - 11:49
Arij Heijboer:
Ja, ik zou ook een campingplaats aan de kust verkiezen boven een plaats in de stad. Jammer van de zonsondergang. Maar door het uitzicht op de zee en het heerlijk gehoor van het ruisen van de branding wordt veel goedgemaakt. En van zeewind krijg je een heerlijke slaap (ik ben Zeeuw dus ik kan het weten).
Enjoy your trip.
Arij -
23 Februari 2009 - 13:16
Theo Noordenbos:
Gefeliciteerd met Jaap z'n verjaardag!
Joep heeft bij ons geslapen en Jaap is vanmorgen langs geweest om Joep naar Dennis te brengen. Vervolgens heeft jaap zich in de carnaval gestort! -
24 Februari 2009 - 00:41
Nelleke Swanenberg:
Hallo Maarten en Nelleke.
Op het (bijna einde )van jullie trip even iets laten horen.Ik kreeg van Geertje jullie reisadres,maar had niet eerder tijd om het in te zien.Inmiddels heb ik een avond kunnen vullen met jullie prachtige verslag!Je zou er zo een boekwerk van kunnen laten maken,echt waar.Wat zullen jullie nog veel te vertellen hebben bij thuiskomst.Doe vast heel veel groetjes aan "oma Truusje"zogauw jullie haar zien? Geniet nog zoveel je kan en een goede thuisreis gewenst.
Wij vertrekken 5 maart a.s.naar Ernioni in Griekenland tot Pasen !
Ons verhaal hoor je dan later! Liefs van Piet en Nelleke Swanenberg -
24 Februari 2009 - 03:21
Richard Romijn:
Hoi reisgenoten,
Jammer dat we jullie nu echt niet meer zullen treffen, maar op deze wijze blijven we toch op de hoogte. Geniet ervan de komende dagen, dat doen wij ook volop.
Anita, Richard, Stan (zelf getyped) en Elke. -
24 Februari 2009 - 16:09
Mariëlle Neggers:
Hallo Maarten en Nelleke,
Net weer even jullie reisverslagen 'bijgelezen' (had ik de afgelopen dagen natuurlijk geen tijd voor ;-)...).
Echt leuk om jullie zo te kunnen volgen!
Geniet nog van jullie mooie reis!!
Liefs,
Mariëlle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
